5 firm złożyło oferty w przetargu na wykonanie projektu rewitalizacji placu Bohaterów Getta w Podgórzu. Koszt całej inwestycji, to 350 tys. zł.
Projekt „Zieleń na Plac Bohaterów Getta” został zgłoszony przez mieszkańców do Budżetu Obywatelskiego. Autor – Piotr Grobler chciałby, aby plac przestał być betonową patelnią. Projekt zakłada utworzenie trawników na dwóch pierzejach placu i być może posadzenie niskich krzewów. Rewitalizacja placu jest trudna ze względu na ustawione tam rzeźby.
Na przygotowanie dokumentacji wykonawca będzie mieć 18 miesięcy, a prace będą realizowane w przyszłym roku. Na opracowanie projektu zleceniodawca ZDMK zaplanował kwotę 117 tys. zł.
Nowa aranżacja Placu Bohaterów Getta w Podgórzu, zrobienie tam trawników i posadzenie krzewów, poza zmianą wyglądu wychodzi na przeciw dotykającym nas zmianom klimatu.
Ostatnia rewitalizacja tego miejsca była przeprowadzona w 2005 r., a projekt przygotowało Biuro Projektowe Lewicki & Łatak. Plac został przebudowany, m.in. rozebrano i odbudowano od podstaw budynek dworca autobusowego i odsłonięto pomnik upamiętniający krakowskie getto i krakowskich Żydów składający się z 70 krzeseł. Mają one przypominać sprzęty wynoszone na plac podczas akcji opróżniania domów po ostatnich mieszkańcach getta.
Historia placu
Wytyczono go około roku 1838, jako rynek pomocniczy miasta Podgórza, pełniący zapewne funkcje targowe. Początkowo nie miał nazwy i dopiero od lat 80. XIX wieku zwany był Małym Rynkiem. Po przyłączeniu Podgórza do Krakowa w 1915 roku nazwano go placem Zgody (ponieważ w Krakowie był już jeden Mały Rynek).
Podczas II wojny światowej plac stał się centralnym punktem getta, które Niemcy utworzyli dla ludności żydowskiej (3 marca 1941 roku). Jedynym Polakiem mieszkającym w getcie był Tadeusz Pankiewicz, który w domu nr 18 prowadził aptekę. Z narażeniem życia pomagał Żydom. Był też świadkiem dramatu, jaki rozegrał się podczas akcji likwidacji dzielnicy żydowskiej 13 i 14 marca 1943.
Po wojnie plac otrzymał obecną nazwę. Postępowała niestety degradacja jego funkcji: w roku 1967 zlikwidowano aptekę, zastępując ją barem piwnym. W latach 70-tych zbudowano tam uciążliwy dworzec autobusowy.
Pierwszą zmianą na lepsze była organizacja muzeum pamięci w dawnej aptece (1983 r.). Kompleksową przebudowę placu, z nawiązaniem do jego historycznej rangi, przeprowadzono dopiero w roku 2005. Autorzy projektu pozbawili jednak plac zieleni.
